Pietrzykowice po raz pierwszy przeżywają u siebie uroczystość odpustową ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Historia naszej parafii
Najstarsze źródła historyczne informują, że pierwotnie mieszkańcy Pietrzykowic, których historia sięga XIII w. z posługi duszpasterskiej korzystali z parafii w Łodygowicach. Z chwilą powstania Państwa Łodygowickiego na początku XVII w. Pietrzykowice zostały przyłączone do Żywca i odtąd aż do 1944 roku należały do parafii w Starym Żywcu.Pierwsza decyzja o budowie kościoła w Pietrzykowicach zapadła 27 lutego 1910 roku na ogólnym ze braniu wszystkich mieszkańców pod przewodnictwem Karola Cendrego, Naczelnika Gminy. W tym celu wy brano Komitet Kościelny, składający się z ośmiu członków, z Maciejem Fijakiem (posłem do Parlamentu Austriackiego) na czele.
Parcelę pod budowę kościoła ofiarował wtedy Szczepan Pytlik. Zaczęły hojnie spływać składki na budowę, ale niestety, I wojna światowa pokrzyżowała wszystkie plany – złożone składki w Kasie Oszczędności zdewaluowały się. Po odzyskaniu niepodległości, nowe starania w 1918 roku podjął zamożny gospodarz Ludwik Do bija, przewodniczący Komitetu Kościelnego.
Piękną inicjatywę wspierają darowiznami: Arcyksiąże Karol Stefan z Żywca ofiarując 100 m3 drzewa; Baron Otto Klobus z Łodygowic i 20 m3; p. Kępiński z Moszczanicy – 10 m3. 10 maja 1921 roku delegacja z Pietrzykowie zostaje przyjęta w Krakowie przez J.E. ks. Biskupa A.S. Sapie hę i otrzymuje zezwolenie na budowę kościoła i założenie cmentarza.
13 czerwca 1922 roku przybywa po raz pierwszy do Pietrzykowie ks. Biskup A.S. Sapieha i chwali szybko postępujące prace. 10 września 1922 roku ks. J. Satke, proboszcz żywiecki, święci kamień węgielny pod kościół, a w 1923 r. święci miejsce pod cmentarz na polu Klisiowym i chowa pierwszego zmarłego. W tym roku, 29 lipca, za zezwoleniem biskupa poświęcił również zakrystię, w której mogą się odprawiać tylko Msze święte żałobne przy zwłokach.
Budowę w części drewnianego kościoła (zakrystia i prezbiterium było murowane, reszta jest zrobiona z drew na) z sygnaturką zakończono w 1924 r. i 29 czerwca kościół został poświęcony przez ks. W. Kaczmarczyka, wikariusza z Żywca. Kościół miał 22 metry długości i 10 m szerokości. Dzwonnica jest umieszczona od dzielnie, obok kościoła. Znajdowały się w nim trzy ołtarze poświęcone Sercu Pana Jezusa (figura), Matce Bożej Częstochowskiej (obraz do dziś w kościele) i św. Józefowi.
Obecnie kościół pietrzykowicki to świątynia jednonawowa, murowana, z wieżą. Całkowita długość kościoła wynosi 56 m. a szerokość 25 m. Prezbiterium jest otwarte na nawę. Przylega do niego zakrystia i boczna salka. Nawa ma kształt wydłużonego prostokąta. W oknach zamontowane są piękne. kolorowe witraże przedstawiające sceny biblijne. Konsekracji świątyni dokonał 18 marca 1995 roku Ordynariusz Diecezji ks. Biskup Tadeusz Rakoczy. Odtąd świątynia jest na zawsze poświęcona Bogu. Kościół w Pietrzykowicach wzniesiony na wyżynie, góruje nad okolicą i jest widoczny z każdej strony Kotliny Żywieckiej.